Pedagog/Psycholog

Drodzy ósmoklasiści przed wami egzaminy. Niektórzy z Was mogą odczuwać niepokój związany z tym pierwszym, ale nie ostatnim egzaminem w życiu. Aby przezwyciężyć emocje musimy nauczyć się obserwować swój organizm. Lekkie zdenerwowanie jest dla nas mobilizujące, przedłużający się jednak stres wywołuje reakcje, które nie powinny się nam przydarzyć. Nie myślimy wówczas racjonalnie, czujemy w głowie pustkę, ponadto nasze ciało bierze „ górę” :pocimy się, trzęsą nam się ręce, nogi. Stajemy się impulsywni, w efekcie czego dochodzi do sytuacji konfliktowych w naszych domach lub w szkole. Dlatego  warto poszukać pozytywnych sposobów na poradzenie sobie z  trudną sytuacją.

Dobrym początkiem jest uspokojenie myśli, następnie postarajmy się skupić „ tu
i teraz”. Weź głębokie trzy wdechy, możesz na chwilę zamknąć oczy. Staraj się wmówić sobie, że na pewne rzeczy nie masz wpływu. Daj sobie trochę  czasu. Buntowanie się, złość, próby udowadniania sobie i innym swoich racji, nie jest właściwym sposobem  zachowania.

    Pamiętajmy, niezależnie od tego jakie trudności pojawiają się na naszej drodze zawsze możemy się dzięki nim czegoś nauczyć.

   Eksperci radzą, że najlepszym sposobem na stres jest konstruktywne działanie. Ważne jest nastawienie się na zmianę w naszym zachowaniu. Niemniej ważny jest zdrowy tryb życia” odżywianie i ruch, który niewątpliwie poprawia nam nastrój i  uwalniamy wówczas endorfiny., tzw. hormony szczęścia.  Dbajcie  o prawidłowe odżywianie się: jak wykazano w badaniach naukowych, niedobór pewnych mikroelementów wpływa negatywnie na nasz układ nerwowy. Wysypiajcie się - odpowiednia długość i jakość snu mają znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania człowieka. Brak snu wpływa negatywnie nie tylko na naszą wydolność, ale także na nastrój i zdolność radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.

Rozmawiajcie z drugim człowiekiem, koleżanką , kolegą, mamą tatą…..Róbcie to spokojnie , starając się również słuchać tego co mówią inni.

 Czerpcie siłę z modlitwy, skupienie uwagi na niej daje nam siłę do innych działań.  

 Emocje to zły doradca, ale wewnętrzne uporządkowanie myśli, wyciszenie negatywnych emocji  pozwoli racjonalnie i konstruktywnie myśleć o przyszłości.

Czego życzę Wam z całego serca.

                                                                                                                                     Pedagog szkolny

Często mówiąc o emocjach mamy na myśli  radość, smutek. Bardziej skupiamy się na pozytywnych niż negatywnych odczuciach. Jednak okazuje się, że wielu nastolatków, czy dzieci potrzebuje wytłumaczenia, że każda emocja jest potrzebna w życiu, należy tylko odpowiednio ją zrozumieć i umieć sobie z nią poradzić. Nie powiem, że jest to sprawa prosta. Nie każdy rodzic pyta swoje dziecko:, co teraz czujesz?, jak się czujesz?, jakie emocje odczuwasz? itd. Nie każde dziecko odpowie na takie pytanie.

Są i takie sytuacje, kiedy zdarza się, że towarzyszą nam zachowania tzw. trudne. Czyli zachowujemy się nieadekwatnie do sytuacji w opinii innych.  Są to wybuchy złości, agresji, napady smutku lub strachu. Często te zachowania są nazywane „nieposłuszeństwem”, „złośliwością”. Czy jednak tak jest?

Warto powiedzieć, że emocje, to złożony zespół zmian zarówno cielesnych, jak i psychicznych. Oznacza to, że jest to proces bardzo złożony i nie obejmuje jedynie widocznych jej oznak jak płacz czy krzyk. Za każdym takim „trudnym” zachowaniem stoi jakaś ważna dla człowieka potrzeba. Wg Maslowa mamy 5 podstawowych potrzeb.

Zaspokojenie ich daje nam pełnię szczęścia. Ale nie zawsze tak może być. Kiedy któraś potrzeba jest zachwiana, my reagujemy zdenerwowaniem, stresem, frustracją.

Badacze emocji ludzkich uznają, że mimo złożoności doznań emocjonalnych, istnieje pewien zbiór emocji podstawowych. Możemy wyróżnić cztery pary takich przeciwieństw: radość-smutek, strach-gniew, zdziwienie-oczekiwanie, akceptacja-wstręt (Plutchik, 1991). Wszystkie inne emocje są wariantami lub mieszankami tych ośmiu podstawowych, np. miłość to połączenie radości i akceptacji, skrucha łączy smutek i wstręt, rozczarowanie, to zdziwienie i smutek. Ojejku! dużo tego. Co zrobić, aby  zrozumieć?

      Na początek spróbujmy po prostu uspokoić swoje myśli, ich natłok kłębiący się w naszej głowie nie pozwala nam znaleźć konstruktywnego rozwiązania.  Weźmy, więc głęboki oddech, zamknijmy oczy, popatrzmy na to, co nas spotyka tak na chłodno, jakby to nas nie dotyczyło. Buntowanie się, złość, próby udowadniania sobie i innym swoich racji, nie jest właściwym sposobem reagowania.

    Pamiętajmy, niezależnie od tego, jakie trudności pojawiają się na naszej drodze zawsze możemy się dzięki nim czegoś nauczyć. Czasami przydarzają się nam sytuacje tzw. bez wyjścia i jedyne, co może nam pomóc to czas!

  Jak wskazują eksperci najlepszym sposobem poradzenia sobie ze stresem jest:

- konstruktywne działanie( najpierw zrozum sytuację, a później opracuj krok po kroku, co możesz zrobić, lub kto może Ci pomóc)

- aktywność fizyczna osłabia reakcję stresową i poprawia nastrój. Ćwicz, spaceruj.

- zdrowe i prawidłowe odżywianie się: jak wykazano w badaniach naukowych, niedobór podstawowych składników odżywczych może zwiększać odczuwany stres i poczucie lęku.

- rozmowa z bliskimi, mów o swoich uczuciach, pragnieniach, marzeniach, słuchaj tego, co mówią inni.

  - zdrowy sen - odpowiednia długość i jakość snu mają znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania człowieka

   - zadbaj o zdrowie nie tylko ciała, ale i ducha – dla jednego może być to modlitwa, dla innego rozmowa z bliskimi, lub pozytywne myślenie.

Czasami emocje są naszym złym doradcą, dlatego spokój i wyciszenie ich przynosi nam ulgę.

Może Wam się przyda taka bibliografia:

•  „Self-reglation. Opowieści dla dzieci o tym, jak działać, gdy emocje biorą górę” Agnieszka Stążka-Gawrysiak.
• „Lęk u dzieci. Poradnik z ćwiczeniami” Ronald M. Rapee, Ann Wignall, Susan H. Spence, Vanessa Cobham, Heidi Lyneham.
• „Dobra relacja. Skrzynka z narzędziami dla współczesnej rodziny” Malgorzata Musiał.

                                                                                      Miłej pracy nad sobą!
                                                                                      Pedagog szkolny